Έλληνες Συγγραφείς

Ο Φοίβος Ζαφειρίδης είναι ψυχίατρος ειδικευμένος στην κοινωνική ψυχιατρική και διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης. Το 1983 ίδρυσε τη Θεραπευτική Κοινότητα «Ιθάκη» και το 1987 το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕ.Θ.Ε.Α.), το οποίο διηύθυνε έως το 1995. Από το φθινόπωρο του 1995 έως το 2013 δίδαξε ψυχολογία των εξαρτήσεων και ανθρωπιστική ψυχολογία/ψυχοθεραπεία ως αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Ψυχολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονικής. Την ίδια περίοδο ίδρυσε το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα των Εξαρτήσεων του ίδιου πανεπιστημίου, που λειτούργησε μέχρι το 2013. Από το 2001 έως σήμερα είναι επιστημονικός υπεύθυνος   του Προγράμματος Προαγωγής Αυτοβοήθειας του Τμήματος Ψυχολογίας του Α.Π.Θ. Είναι συγγραφέας της μελέτης «Πρόταση για την Οργάνωση της Θεραπείας των Τοξικομανών στην Ελλάδα» (1982), πάνω στην οποία βασίστηκε η ανάπτυξη των θεραπευτικών κοινοτήτων του ΚΕ.Θ.Ε.Α., καθώς και του βιβλίου Εξαρτήσεις και Κοινωνία, που κυκλοφόρησε το 2009. Υπήρξε εισηγητής σε πολλά διεθνή και ελληνικά συνέδρια και δημοσίευσε μεγάλο αριθμό επιστημονικών άρθρων σε ελληνικά και ξένα περιοδικά. Διετέλεσε επίσης μέλος  του Δ.Σ. της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Θεραπευτικών Κοινοτήτων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης Θεραπευτικών Κοινοτήτων.

Η οικογένειά του –αν κάποιο από τα µέλη της βρισκόταν ακόµα στη ζωή– θα έλεγε ότι ήταν άριστος µαθητής, σπουδαίος εµπειρογνώµονας και ακέραιος χαρακτήρας. ∆υστυχώς αυτή η περιγραφή ήρθε κάπως καθυστερηµένα στο φως. Παρ’ όλα αυτά, ο εκδότης του συνεχίζει να στηρίζει την έρευνα και την καταγραφή του των τραγικών περιπετειών των ορφανών Μποντλέρ.

Περισσότερες πληροφορίες για τον συγγραφέα στην ιστοσελίδα www.lemonysnicket.com

Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι εξερευνητής, εφευρέτης και ζογκλέρ μελάτων αυγών. Έχει ανακαλύψει το Νησί των Πυροτεχνημάτων, τη Φρουτοπία, το Πιπερού, το Κουτσουλιστάν, την Κουμασιλάνδη, τη Χώρα των Χαμένων Χαρταετών και την Πολιτεία με Όλα τα Χρώματα εκτός από το Ροζ.

Οι γνωστότερες εφευρέσεις του Ευγένιου είναι: ο γαργαλιός (ένα μηχάνημα που σε γαργαλάει όταν είσαι λυπημένος), το ηλεκτρικό ρουφοσκόπιο (ένας συνδυασμός τηλεσκόπιου και ηλεκτρικής σκούπας, με το οποίο όχι μόνο βλέπει κανείς τα αστέρια, αλλά άμα θέλει τα ρουφάει και τα κάνει γιρλάντες), ο φαγώσιμος χαρτοπόλεμος, η μπανιέρα με τις δώδεκα τρύπες, ο ιπτάμενος ανεμόμυλος, η τσουλήθρα με τα σκαλοπάτια, η μελωδική ομπρέλα, το παπιγιόν για νάνους και ο αναδρομικός καθρέφτης (που σε δείχνει όπως ήσουνα πριν από δέκα χρόνια).

Ο Ευγένιος ζει στο Νησί των Πυροτεχνημάτων με τον παπαγάλο του, τη Σύνθια, τον άσπρο του ελέφαντα, τον Πουκιπόν, τη Λιλή, την παρδαλή λεοπάρδαλη, τον Οράτιο Αοράτιο, το αόρατο πράσινο καγκουρό, και άλλους πολλούς γνωστούς και φίλους.

Ο Ευγένιος έχει μία μονα-δική συλλογή από κομμάτια παλιών παραμυθιών. Η σπάνια συλλογή του περιλαμβάνει: ένα πούπουλο από το μαξιλάρι που κοιμόταν η πεντάμορφη πριγκιποπούλα, το κορδόνι από το δεξί παπούτσι του παπουτσωμένου γάτου, ένα τούβλο από το σπίτι που είχαν χτίσει τα τρία γουρουνάκια, τα γυαλιά της γιαγιάς της Κοκκινοσκουφίτσας και το φιτίλι από το λυχνάρι του Αλαντίν.

Η Κατερίνα Μιχαλοπούλου είναι πτυχιούχος του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του ΑΠΘ και κάτοχος μεταπτυχιακού (DEA) και διδακτορικού διπλώματος στις Επιστήμες της Αγωγής του Πανεπιστημίου Ανθρωπιστικών Σπουδών του Στρασβούργου. Από το 1998 διδάσκει στο Προπτυχιακό και Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, όπου είναι καθηγήτρια στο γνωστικό αντικείμενο «Θεωρία και Μεθοδολογία Δραστηριοτήτων Νηπιαγωγείου». Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται: (α) στη διδακτική μεθοδολογία, (β) στη μελέτη των αναλυτικών προγραμμάτων, (γ) στη διερεύνηση των αναπαραστάσεων των μικρών παιδιών, και (δ) στον ρόλο του εκπαιδευτικού.

Είναι συγγραφέας των βιβλίων Ο προφορικός λόγος στην Προσχολική Εκπαίδευση (Επίκεντρο 2009) και Η ανακάλυψη και κατανόηση του περιβάλλοντος στην προσχολική και πρωτοσχολική ηλικία (σε συνεργασία με την Ε. Χιωτάκη) (Καστανιώτης 2008), καθώς και άρθρων σε ελληνικά και ξενόγλωσσα περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων.

Η Βίκυ Σμυρλή γεννήθηκε στην Αθήνα. Μετά από μια καριέρα ως αεροσυνοδός στην Ολυμπιακή Αεροπορία, με εκπαιδεύσεις στην Ελβετία και στην Αμερική, και με θητεία σε θέσεις στη Διοίκηση και στην Εκπαίδευση, μπήκε στον χώρο του ειδικού τύπου της γαστρονομίας, ξεκινώντας από το περιοδικό Γεύση. Ακολούθησε το περιοδικό Μενού και άλλα, όπου για χρόνια είχε τη Διεύθυνση. Έχει συνεργαστεί με περιοδικά όπως: Ιδανικό Σπίτι, Τηλέραμα, Olive, Βήμα Gourmet, Fooding, Αλλάξτε γεύσεις, Κουζίνα, Λιχουδιές. Έχει εκδώσει ένθετα περιοδικών: Τηλέραμα, Grazia, Θέλω. Η πρώτη της ολοκληρωμένη συγγραφική δουλειά είναι ο Φοιτητής και στην κουζίνα. Ακολούθησε ο Ταξιδιώτης στην κουζίνα και Το αυγό που πάει παντού.

Ο Γιάννης ∆ριµής γεννήθηκε το 1930 στο Κοπανάκι Μεσσηνίας και εγκατέλειψε ξαφνικά τούτο τον κόσµο, από το ίδιο µέρος, το 2006.

Στο µεταξύ διάστηµα τελείωσε το γυµνάσιο του Μελιγαλάως αριστούχος και στη συνέχεια αποφοίτησε από την Ανωτέρα Σχολή του ΟΤΕ, όπου και εργάστηκε για 35 χρόνια ως ανώτερο στέλεχος.

Με τη σύζυγό του Γεωργία απέκτησαν δύο παιδιά, τη Χριστίνα και  τον ∆ηµήτρη, και ευτύχησε να ακούσει το Γιάννης ∆ριµής (τον εγγονό του).

Έργα του ιδίου:

Η  Αρραβωνιαστικιά (διήγηµα), 1978

Μέσα από τα τείχη (µυθιστόρηµα), 1984

Μέχρι το 1984 υπέγραφε µε το ψευδώνυµο Γιάννης Τριφυλιανός.

Ο Χρήστος Κουρούτζας ολοκλήρωσε τις διδακτορικές του σπουδές στο Τµήµα Κοινωνιολογίας, της Σχολής Κοινωνικών Επιστηµών, του Πανεπιστηµίου Αιγαίου, στο οποίο διδάσκει «Κοινωνία και Βιοπολιτική» ως πανεπιστηµιακός υπότροφος. Έχει επιτελέσει επικουρικό διδακτικό έργο σε προπτυχιακό επίπεδο στο µάθηµα της «Κοινωνιολογίας της Παρέκκλισης» και σε µεταπτυχιακό επίπεδο ως προσκεκληµένος εισηγητής στις ποιοτικές µεθόδους της εγκληµατολογικής έρευνας, στο ίδιο Τµήµα. Επίσης, έχει επιτελέσει διδακτικό έργο σε σωφρονιστικά καταστήµατα της Ελλάδας. Τα επιστηµονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα άπτονται των πεδίων της Εγκληµατολογίας της Γενετικής και του Θανάτου. Είναι Εθνικός Εκπρόσωπος του European Group for the Study of Deviance and Social Control, αναπληρωµατικό µέλος του ∆.Σ. και ειδικός γραµµατέας της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης του Εγκλήµατος και του Κοινωνικού Ελέγχου και µέλος του Εργαστηρίου Κοινωνιολογίας της Νεότητας, του Ελεύθερου Χρόνου και του Αθλητισµού του Τµήµατος Κοινωνιολογίας, του Πανεπιστήµιο Αιγαίου. Έχει συµµετάσχει σε πανελλήνια και διεθνή συνέδρια, σε ερευνητικά προγράµµατα και έχει συγγράψει άρθρα σε επιστηµονικά περιοδικά και κεφάλαια σε συλλογικούς τόµους.

Ὁ Μάριος Περικλέους Μπέγζος (Ἀθήνα 27.11.1951) εἶναι πανεπιστημιακός δάσκαλος φιλοσοφίας (Ἀθήνα/ΕΚΠΑ, 1975-2019 καί Marburg, 1991-1997). Μέ ἀνθρωπιστικές σπου­δές (θεολογία, φιλοσοφία, νομική) σέ Ἀθήνα, Γενεύη καί Τυβίγκη (1969-1981), εἰδικεύτηκε στή συγκριτική φιλοσοφία τῆς θρησκείας καί κυκλοφόρησε τριάντα βιβλία, γραμμένα σέ ἑλληνικά, γερμανικά καί ἀγγλικά, μεταφρασμένα σέ δέκα γλῶσσες (κινεζικά, ρωσικά, ἱσπανικά, πολωνικά, ἀλβανικά κ.λπ.) καί βραβευμένα ἐπανειλημμένως. Μέλος τῆς Académie Internationale des Sciences Religieuses (Bruxelles 1999-), διευθυντής τῆς «Θρησκειο­λογικῆς Σειράς» (40 τίτλοι, 1994-2011) καί τοῦ «Θρησκειολογικοῦ Λεξικοῦ» (2000) στά «Ἑλληνικά Γράμματα», διδάσκει στήν ἐπιμόρφωση (Κολλέγιο Ἀθηνῶν 1996-2012, Στοά Βιβλίου κ.λπ.) καί στήν Ἐξ Αποστάσεως Διά Βίου Ἐκπαίδευση (ΕΑΠ 1999-2001 καί e-learning/ΕΚΠΑ 2015-).­­­

Η Βίκυ γεννήθηκε στις 9 Αυγούστου 1973 σε µια όµορφη µικρή πόλη στη Βαυα­­ρία της Γερµανίας. Εκεί έµεινε µέχρι τα 21 της χρόνια και µετά µετακόµισε στην Αθήνα, όπου ζει µέχρι σήµερα µε τα δύο παιδιά της, τη µητέρα της, τη σκυλίτσα της και όσους αγαπά.

Πιστεύει πως η γυναικεία φύση είναι µοναδική και ιδιαίτερη, και κρύβει ασύλ­λη­πτη δύναµη. ∆υστυχώς όµως οι περισ­σό­τερες γυναίκες παγιδεύονται σε κοι­νω­νικά στερεότυπα και καλούπια, και σε µη χρή­σιµες σκέ­ψεις και συναισθήµατα, χάνοντας την επαφή µε αυτή τη θαυµαστή τους φύση.

Η coach των Γυναικών –όπως την αποκαλούν όσοι τη γνωρίζουν– πιστεύει στις Γυναίκες και αυτό το δείχνει µε το µέχρι σήµερα έργο της. «Χρειάζεται να δούµε τη θηλυκή µας πλευρά µε άλλο µάτι – και επειδή ευτυχώς δεν είµαστε Κύκλωπες, µπορούµε να ανακαλύψουµε το µεγαλείο που κρύβουµε µέσα µας και να κάνουµε θαύµατα».

Γνωρίστε τη Βίκυ µέσα από την ιστοσελίδα της: www.enia.life

Η Ορσαλία-Ελένη Κασσαβέτη γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε ελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στις Πολιτισμικές Σπουδές (Τμήμα Επικοινωνίας & ΜΜΕ, ΕΚΠΑ) και στην Ιστορία και Διδακτική της Ιστορίας – Λαογραφία και Πολιτισμός (Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, ΕΚΠΑ). Εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή της με θέμα τη βιντεο-κουλτούρα της δεκαετίας του 1980 στο Τμήμα Επικοινωνίας & ΜΜΕ (ΕΚΠΑ). Το συγγραφικό της έργο περιλαμβάνει τις μονογραφίες Η ελληνική βιντεοταινία (1985-1990). Ειδολογικές, κοινωνικές και πολιτισμικές διαστάσεις (2014) και Αντεστραμμένα κοσμοείδωλα. Δικαστικό δράμα, μελόδραμα, ερωτικός κινηματογράφος (1966-1974) (2017), καθώς και συμμετοχές σε ελληνικούς και ξενόγλωσσους συλλογικούς τόμους και επιστημονικά περιοδικά. Τα επιστημονικά ενδιαφέροντά της περιστρέφονται γύρω από τη δημοφιλή κουλτούρα (τηλεόραση, βίντεο, κινηματογράφος, μουσική) και τον λαϊκό πολιτισμό, τη μελέτη του Οπτικού Πολιτισμού και την Οπτική Εθνογραφία. Έχει πραγματοποιήσει μεταδιδακτορική έρευνα στο ΑΠΘ, στο Πανεπιστήμιο Πατρών και στο ΕΚΠΑ. Είναι μέλος Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (μεταπτυχιακό Διοίκησης Πολιτισμικών Μονάδων) και διδάσκει το μάθημα «Η γλώσσα του ντοκιμαντέρ» στο Τμήμα Δημοσιογραφίας & ΜΜΕ του ΑΠΘ.