Γάτος Γεώργιος

1931-2010

Πολιτικός και διπλωματικός συντάκτης, αναλυτής, αρθρογράφος και συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Άμφισσα το 1931 και πέθανε στην Αθήνα το 2010. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και παρακολούθησε κύκλους πολιτικών, κοινωνικών, ιστορικών και άλλων σπουδών στη Ρώμη, το Παρίσι και το Τορίνο. Ασχολήθηκε με το πολιτικό, ιστορικό και ελεύθερο ρεπορτάζ και με την πολιτική, κοινωνική και ιστορική έρευνα της νεότερης Ελλάδας. 

Στη διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας εργάστηκε στο περιοδικό Δελφικός Φοίβος (1958-1959), στις εφημερίδες Η Αυγή και Δημοκρατική Αλλαγή (1962-1967), στην περιοδική έκδοση της νεολαίας Λαμπράκη Τα τετράδια της Δημοκρατίας (1963-1964), στον αντιδικτατορικό Τύπο Ελεύθερη Πατρίδα και Ελεύθερη Ελλάδα (1967-1974), στις εφημερίδες Ριζοσπάστης και ΤΑ ΝΕΑ (1975-1981), καθώς και ΕΘΝΟΣ (1981-2001).

Κάλυψε μεγάλες δημοσιογραφικές αποστολές στη Νικαράγουα, το Σαλβαδόρ, την Κούβα, την Κίνα, την Κορέα, τη Σοβιετική Ένωση και την Πολωνία, και πολλές ακόμα χώρες της Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης, της Άπω και Μέσης Ανατολής, της Αυστραλίας και της Αφρικής. Επίσης, κάλυψε μεγάλα διεθνή πολιτικά γεγονότα όπως το 27ο συνέδριο του ΚΚΣΕ, οι συναντήσεις Ρέιγκαν και Γκορμπατσόφ κ.ά. Πήρε μέρος σε πολλά διεθνή συνέδρια και φόρουμ και ανέλαβε μεγάλες δημοσιογραφικές έρευνες όπως για: τον ρόλο της ελληνικής μοναρχίας (Δημοκρατική Αλλαγή), την Εθνική Αντίσταση και την επανεξέταση της ιστορίας μας (ΤΑ ΝΕΑ), τις δικτατορίες της Λατινικής Αμερικής (ΕΘΝΟΣ). Δημοσίευσε ιστορικά, πολιτικά δοκίμια και μελέτες στα περιοδικά Επιθεώρηση Τέχνης, Εποχές, Τα Τετράδια της Δημοκρατίας, Αντί, Χρόνος, Αθηναϊκά Γράμματα, Ευβοϊκός Λόγος. Υπήρξε συντάκτης λημμάτων πολιτικής και νεοελληνικής ιστορίας στις εγκυκλοπαίδειες «Πάπυρος Λαρούς», «Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια» και «Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό».

Στη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας καταδικάστηκε για τη δράση του και του αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια. Κατά την παραμονή του στην Ιταλία (1967-1974) δούλεψε για την οργάνωση του αντιδικτατορικού αγώνα και την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινής γνώμης, ενώ οργάνωσε και διηύθυνε τη βιβλιοθήκη του Grugliasco στο Τορίνο.

Οργάνωσε και διηύθυνε τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Άμφισσας (1962-1967) εμπλουτίζοντάς τη με σημαντικούς τίτλους και αρχεία, ενώ ασχολήθηκε την ίδια περίοδο με τη διοργάνωση των πολιτιστικών εκδηλώσεων «Φωκικά» μετακαλώντας σημαίνουσες προσωπικότητες της τέχνης και των γραμμάτων. Επίσης, ασχολήθηκε δυναμικά τα τελευταία χρόνια με τη λειτουργία και αξιοποίηση του ομώνυμου παραρτήματος της Δημοτικής Βιβλιοθήκης της Άμφισσας που δημιουργήθηκε με δική του δωρεά 12.000 περίπου τόμων ιστορικού, φιλοσοφικού και πολιτικού περιεχομένου.

Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Το συγγραφικό του έργο απαριθμεί τις ακόλουθες αυτοτελείς εκδόσεις: Ανέκδοτα έγγραφα και σημειώσεις των Γριβαίων (Αθήνα 1963), Ο Αλ. Δελμούζος και η εποχή του (Αθήνα 1964), Ανέκδοτο υπόμνημα του Αλ. Δελμούζου στον Ελ. Βενιζέλο (Αθήνα 1964), Ιστορία των Ιωαννίνων (Αθήνα 1965), Giannnis Ritsos: Epitaffio – Makronissos (συνεργασία) (εκδόσεις Guanda, Πάρμα 1970), Πολωνία από την αρχή (εκδόσεις «Γνώση», Αθήνα 1983), Πολυτεχνείο: Ρεπορτάζ με την Ιστορία (εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1983), Αποστολή Περεστρόικα – Τρεις εκδοχές: Σοβιετική Ένωση - Λαϊκή Κίνα - Νικαράγουα (εκδόσεις «Νέα Σύνορα» - Α.Α. Λιβάνη, Αθήνα 1989), Πολυτεχνείο ʼ73 – Ρεπορτάζ με την Ιστορία, τ. Α΄ (εκδόσεις «Φιλιππότη», Αθήνα 2002), Το Μέγα πάθος του εκπαιδευτικού δημοτικισμού: 41 γράμματα του Δημ. Γληνού στον Αλ. Δελμούζο (εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα», Αθήνα 2003), Πολυτεχνείο ʼ73 – Ρεπορτάζ με την Ιστορία, τ. Β΄ (εκδόσεις «Φιλιππότη», Αθήνα 2004).

Για την προσφορά του τιμήθηκε από την Administrazione Communale di Grugliasco, Torino και τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Φωκίδας.